ចម្លើយ
رِجَالٌ لَا تُلْهِيهِمْ تِجَارَةٌ وَلَا بَيْعٌ عَنْ ذِكْرِ اللَّهِ وَإِقَامِ الصَّلَاةِ وَإِيتَاءِ الزَّكَاةِ ۙ يَخَافُونَ يَوْمًا تَتَقَلَّبُ فِيهِ الْقُلُوبُ وَالْأَبْصَارُ
لِيَجْزِيَهُمُ اللَّهُ أَحْسَنَ مَا عَمِلُوا وَيَزِيدَهُمْ مِنْ فَضْلِهِ ۗ وَاللَّهُ يَرْزُقُ مَنْ يَشَاءُ بِغَيْرِ حِسَابٍ
[سورة النور(38-37)]
គឺបុរសៗ(ដែលកោតសរសើរលើកតម្កើងទ្រង់) ការងារ ជំនួញនិងការលក់ដូរផេ្សងៗពុំអាចធ្វើឱ្យពួកគេភេ្លចពីការរំលឹក អល់ឡោះ និងការប្រតិបត្ដិសឡាត និងការបរិច្ចាគហ្សាកាត់ឡើយ។ ពួកគេភ័យខ្លាចចំពោះថ្ងៃដែលចិត្ដនិងភ្នែកភ័យរន្ធត់(ថ្ងៃបរលោក)។
ដើម្បីអល់ឡោះនឹងតបស្នងផលបុណ្យដ៏ប្រសើរបំផុតដល់ ពួកគេនូវអ្វីដែលពួកគេបានសាងកន្លងមក ហើយទ្រង់នឹងបន្ថែមឱ្យ ពួកគេលើសពីនេះទៀតដោយការប្រោសប្រទានរបស់ទ្រង់់។ ហើយ អល់ឡោះនឹងផ្ដល់លាភសក្ការៈចំពោះអ្នកណាដែលទ្រង់មានចេតនា ដោយគ្មានការកំណត់ឡើយ។
No comments:
Post a Comment